Latinoland 1: Proloog in de US of A

Afgelopen woensdag ben ik rond het middaguur vertrokken vanaf Schiphol. Het afscheidnemen moest razendsnel, aangezien -zo zei de grondstewardess- de "ondervraging" ging beginnen...hmmm, klinkt leuk he? Nog een paar dikke knuffels en dan snel naar de gate om lang te wachten en stompzinnige vragen te beantwoorden. Gelukkig zag de beveiligingsman (ondanks aantoonbaar gebrek aan humor) ook in dat je met een ladyshave geen vliegtuig kunt kapen. Ik had een tussenlanding in Newark en aangezien het weer superhelder was hadden we bij het landen een prachtig uitzicht over een piepklein vrijheidsbeeld en een toch wel aanzienlijk gat in de skyline van New York. Overigens ben ik er achter gekomen dat de reisbureau-juffrouw mij wat verkeerde info heeft gegeven, want op de terugweg heb ik geen tussenlanding in Atlanta (zoals zij beweerde) maar heb ik zowaar een hele dag in New York. Goh, balen!

Uiteindelijk landde ik om een uur of negen 's avonds in Atlanta waar Marleen al op mij stond te wachten (Marleen is een vriendin die ik al ken van de peuterspeelzaal en die met haar man vorig jaar hiernaartoe is ge-emigreerd). Over 10-baanswegen, tussen wolkenkrabbers naar hun all-American appartment gereden, maar in de auto ging het over...Pim Fortuyn... Natuurlijk lekkerop de bank zitten bijkletsen tot mijn jetlag echt toesloeg.Op donderdag hebben we een lekker rustig dagje gehad, waarbij we in de auto hebben rondgecrost en ze al die dingen heeft laten zien die ik al kende uit de verhalen: de wijk, de kerk, de school waar ze werkt, de mall... Zoals Marleen al zei: Atlanta is een veel Amerikaansere stad dan New York of Los Angeles. Wat "gewoner" in hun vele suburbs. Het is leuk om die leuke dagelijksedingetjes te zien, alle dingen die toch net even anders zijn dan in Nederland. En dat is iets waar we de afgelopen dagen ook veel over hebben gesproken...terwijl we (op z'n Amerikaans) zaten te eten in een mall aan de rand van een parkeerterrein...convenience voor alles!

Vrijdagochtend zijn Marleen en ik naar Stone Mountain geweest. Een park met een enorme klomp graniet, waarvanaf je een geweldig uitzicht hebt over Atlanta en omgeving. Aldaar ook nog een stukje Amerikaanse cultuur geproeft: een nagebouwd Zuidelijk dorpje uit de 19e eeuw, inclusief rondwandelende mensen in kostuums uit die tijd. Waarom lijkt alle Amerikaanse cultuur op Disneyland?Mijn opmerkelijke feit van de dag: Nee, het zuidelijk accent is ECHT niet te verstaan (en tegen de tijd dat Marleen weer in Nederland woont klinkt ze waarschijnlijk als Scarlett O'Hara).Vrijdagavond gebarbequed met...Nederlanders. De hele avond lekker met Margaritas aan het zwembad gezeten tot we onderbroken werden door een gigantische hoosbui.

Gisteren een heel ander stukje Atlanta gezien. Geen suburbs en keurige grasmatten meer, maar Sweet Auburn, de zwarte wijk van Atlanta. Bordjes met "Drug free area" en totaal afgeleefde autos. En het graf en geboortehuis van Martin Luther King.Marleen en Frans waren hier ook nog niet eerder geweest en we waren alle 3 danig onder de indruk van het museum waarin zijn leven wordt beschreven. Zo indrukwekkend gemaakt met videos en quotes, dat je je pijnlijk realiseert dat dit nog heel kort geleden is en dat je bijna de neiging krijgt je excuses aan te gaan bieden aan de vele donkere mensen voor wie deze plek nog steeds een soort bedevaartoord is. We waren er een beetje stil van. In Sweet Auburn zijn we ook nog naar een een overdekte markt geweest (ik ben dol op markten!) en daarna zijn we Downtown gegaan voor een blik in Underground Atlanta (een winkelcentrum in zowaar redelijk autentieke oude gebouwen) en bij CNN. De dag afgesloten in de mall (hoe kan het ook anders) met eten en een film. Al met al een heel gevarieerd beeld van de stad gekregen!

Vandaag gaan we een dagje de bergen in. Het weer houdt zich goed (het is steeds een graad of 27 geweest, alleen gisteren ietskouder). Volgde post komt vanuit Lima, Peru!